| Spis treści |
|---|
| Ochrona płomykówki |
| O płomykówce |
| Wszystkie strony |
Strona 2 z 2
Płomykówka (Tyto alba)
Średniej wielkości sowa (dł. 33 - 40 cm, rozpiętość skrzydeł: 86 - 98 cm). Należy do naszych najładniejszych sów. Posiada rdzawożółte upierzenie, na wierzchu skrzydeł popielate plamy, natomiast spód skrzydeł białawy. Charakterystyczna dla płomykówki jest także sercowata szlara (układ piór wokół oczu i dzioba), które może być całkowicie biała lub z rożną ilością rdzawych i brunatnych plam. Płomykówka jest sową bardzo ściśle związaną z człowiekiem. Jest gatunkiem osiadłym, przez cały rok przebywa na poddaszach budynków, strychach i wieżach kościołów. Miejsca te muszą być ciepłe, bez przeciągów, ciemne i rzadko odwiedzane przez ludzi, gdzie składa jaja i wychowuje młode. Gatunek ten zamieszkuje tereny otwarte, gdzie dominują łąki i pola, na których poluje. Przebieg lęgów u płomykówek uzależniony jest od ilości dostępnego w danym roku pokarmu. W lata, kiedy występuje obfitość drobnych gryzoni, głównie norników i myszy, może ona wyprowadzać nawet 3 lęgi złożone z wielu (do 12) piskląt. Natomiast kiedy pokarmu jest mało, składa jaja tylko raz w roku. Są one wysiadywane są przez samicę przez okres 30 - 34 dni, a młode zależne są od rodziców przez 2 miesiące. Pisklęta w jednym lęgu różnią się od siebie wielkością, gdyż klują się w dwudniowych odstępach. W czasie niedoboru pożywienia, najmłodsze z rodzeństwa giną.Płomykówka jest typowo nocnym drapieżnikiem, a jako jedna z nielicznych sów potrafi polować w zupełnej ciemności, gdyż lokalizuje zdobycz także za pomocą słuchu. Poluje głównie w nocy, chociaż obserwowano ptaki łowiące zdobycz także w dzień.
