Polskie Towarzystwo Ochrony Przyrody „Salamandra”
 


Zgierzynieckie Uroczysko na tapecie

Z inicjatywy Sołectwa Zgierzynka, w ramach projektu „Cudze chwalicie, swego nie znacie”, przy współudziale Samorządu Województwa Wielkopolskiego, Gminy Lwówek, Nadleśnictwa Pniewy i Polskiego Towarzystwa Ochrony Przyrody „Salamandra”, przy wylotach głównych dróg prowadzących do Zgierzynieckiego Uroczyska oraz w samym jego centrum, przy Jeziorze Zgierzynieckim, stanęły tablice edukacyjne z pięknie zilustrowanymi informacjami dotyczącymi jego historii, walorów przyrodniczych i zagrożeń. W zgierzynieckiej świetlicy powstała natomiast wystawa zdjęć obrazujących ten obszar.

Fot. Adriana Bogdanowska



O walorach przyrodniczych tego obszaru, a także problemach, z którymi musi się on borykać, napisano już bardzo dużo (również na łamach Magazynu Przyrodniczego SALAMANDRA*) i jeszcze sporo można napisać. Niestety, wśród wielu informacji, szczególnie tych niezweryfikowanych, zamieszczanych naprędce w Internecie, jest całe mnóstwo błędów i nieaktualnych danych. Zastosowane tu liczne formy ochrony przyrody oraz różne ich nazwy (nawiązujące do Jeziora Zgierzynieckiego – serca obszaru) wprowadzają dodatkowy chaos informacyjny.

We wsi Zgierzynka powstała w tym roku ciekawa inicjatywa, która pozwoliła zebrać i usystematyzować najważniejsze informacje na temat tego terenu, nadać mu jedną nazwę, a okolicznym mieszkańcom przybliżyć skarb, obok którego żyją, aby mogli poczuć dumę z jego posiadania.

Fot. Tomasz Ogrodowczyk

Cały obszar został mianowany Zgierzynieckim Uroczyskiem, bo nazwa ta doskonale oddaje jego charakter. Powstała ona wiele lat temu, kiedy w planach było utworzenie tutaj jednego dużego rezerwatu. Jej pomysłodawcą jest prof. Andrzej Bereszyński z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, inicjator utworzenia rezerwatu ptasiego na tym terenie. Obszar ten został ostatecznie objęty ochroną aż poczwórnie, zarówno prawem krajowym, jak i międzynarodowym. Znajdują się tutaj dwa rezerwaty przyrody: „Rezerwat na Jeziorze Zgierzynieckim im. Bolesława Papi”, który został utworzony w 1974 r., w celu zachowania miejsc lęgowych ptaków wodno-błotnych, oraz rezerwat „Wielki Las”, utworzony w 1959 r. i powiększony w 2003 r., który chroni cały kompleks lasów liściastych naturalnego pochodzenia. W ramach ogólnoeuropejskiego systemu obszarów przyrodniczo cennych Natura 2000, utworzono Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk, wyznaczony na podstawie Dyrektywy Siedliskowej (Ostoja Zgierzyniecka PLH300007) i Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków, wyznaczony na podstawie Dyrektywy Ptasiej (Jezioro Zgierzynieckie PLB300009).

Zwieńczeniem projektu było oficjalne otwarcie sali wiejskiej, która została wcześniej również wyremontowana, i wernisaż wystawy połączony z zabawą andrzejkową. Jednym z punktów programu była też krótka prezentacja multimedialna opowiadająca o przyrodzie Zgierzynieckiego Uroczyska.

W tym samym niemal czasie PTOP „Salamandra” opracowywało projekty planów zadań ochronnych dla obu obszarów Natura 2000 oraz planu ochrony „Rezerwatu na Jeziorze Zgierzynieckim im. Bolesława Papi”. W trakcie prac organizowane były spotkania dyskusyjne z udziałem zainteresowanych osób i instytucji, prowadzących działalność na tym terenie. Istnieje więc duża szansa, że tropem zyskanej przychylności mieszkańców okolicznych wsi pójdą dokumenty prawne, a wraz z nimi działania, które przyczynią się do skutecznej ochrony tej przyrodniczej perły Wielkopolski.

Adriana Bogdanowska
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

*) Zobacz:
- Zgierzynieckie storczyki – SALAMANDRA 1/2004,
- Wielkopolska wiatrakami stoi – SALAMANDRA 1/2008,
- Jezioro Zgierzynieckie wyschnie? – SALAMANDRA 2/2008,
- A czas płynie jak woda... – SALAMANDRA 2/2009.

Wybór numeru